Ableisme ialah diskriminasi dan prasangka sosial terhadap orang kurang upaya dan/atau orang yang dianggap kurang upaya. Ableism mencirikan orang yang ditakrifkan oleh ketidakupayaan mereka sebagai lebih rendah daripada mereka yang tidak cacat.
Apakah yang dimaksudkan dengan mampu?
Bahasa Ableist ialah bahasa yang menyinggung perasaan orang kurang upaya Ia juga boleh merujuk kepada bahasa yang menghina, kesat atau negatif tentang ketidakupayaan. Ableisme ialah pengecualian sistemik dan penindasan orang kurang upaya, sering diluahkan dan diperkukuh melalui bahasa.
Apakah perkataan yang mampu?
Contoh biasa bahasa mampu ialah perkataan seperti, “pincang,” “bisu,” “terbelakang,” “buta,” “pekak,” “bodoh,” “bodoh, ' “kacang,” “psiko,” dan “spaz.” Istilah ini boleh dikaitkan dengan identiti seseorang atau cabaran mereka, dan kerana itu, boleh ditafsirkan sebagai menghina atau menyakitkan hati.
Apakah itu Ableisme dan contoh?
Bangunan sekolah tidak mempunyai lif yang berfungsi.
Hanya mempunyai tangga mengehadkan jumlah orang yang boleh mengakses tingkat tertentu. Jika seseorang yang menggunakan alat bantuan seperti pejalan kaki atau kerusi roda tidak dapat mencapai semua peringkat bangunan, maka itu adalah contoh kebolehan.
Apakah contoh bahasa mampu?
Ia sering digunakan sebagai kata pengisi, yang merupakan sebahagian daripada sebab ia sangat biasa. Dalam Katalog Pemikiran, Parker Marie Molloy menyenaraikan contoh umum lain bahasa berkebolehan, seperti “lumpuh,” “bisu,” “terbelakang,” “buta,” “pekak,” “bodoh,” “bodoh,” “tidak sah (kata nama),” “gila”, “kacang”, “psiko,” “spaz.”
