Agen lepuh, atau vesicant, ialah sebatian kimia yang menyebabkan sakit dan kerengsaan kulit, mata dan mukosa yang teruk. Ia dinamakan kerana keupayaannya menyebabkan luka bakar kimia yang teruk, mengakibatkan lepuh air yang menyakitkan pada badan mereka yang terjejas.
Apakah yang dimaksudkan dengan ubat menjadi vesikant?
Vesicants: Ubat yang boleh mengakibatkan nekrosis tisu atau pembentukan lepuh apabila diselitkan secara tidak sengaja ke dalam tisu yang mengelilingi vena[14]. Ia termasuk Actinomycin D, Dactinomycin, Daunorubicin, Doxorubicin, Epirubicin, Idarubicin, Mitomycin C, Vinblastine, Vindesine, Vincristine dan Vinorelbine.
Apakah vesikant digunakan?
Vesicants, juga dirujuk sebagai “agen lepuh,” adalah ejen peperangan kimia yang paling biasa digunakan semasa Perang Dunia I. Laluan pendedahan yang paling mungkin ialah penyedutan, sentuhan kulit dan sentuhan mata.
Bagaimana anda tahu sama ada ubat itu vesikant?
Vesicant: Ubat yang boleh menyebabkan kecederaan dan nekrosis tisu yang teruk dan/atau tidak dapat dipulihkan. Merengsa: Ubat yang boleh menyebabkan tindak balas keradangan tempatan di tapak infusi, yang mungkin termasuk: terbakar, bengkak, sakit, keradangan, sesak atau flebitis.
Mengapa Vesican diberikan dahulu?
Sekiranya lebih banyak ubat mesti diberikan, vesikan hendaklah diberikan dahulu kerana urat tidak akan direngsakan oleh agen lain dan kerana pembilasan selepas vesikan akan memelihara integriti vena (BIII).
